با تاریخچه ساخت سردخانه و انواع سردخانه بیشتر آشنا شوید
باید بدانیم که از زمان گذشته تا به حال مردم برای نگهداشتن مواد غذایی خود از سرما استفاه می نمودند ولی حالا با تکنولوژلی و پیشرفت سردخانه ها نگهداری مواد غذایی به راحتی صورت پذیرفته است. در پایان هزاره دوم میلادی، علم تبرید به عنوان یکی از ده اختراع برتر قرن شناخته شد که از سال ۱۸۷۲ و با ابداع سیستم مکانیکی تولید سرما با آمونیاک، عملاً تبرید به شیوه صنعتی آغاز شد، که تا به امروز روش های متفاوتی برای انجماد و نگهداری مواد غذایی، در سطح دنیا بکار برده شده است.
اهمیت سردخانه در صنعت
به موازات سیستم تبرید با آمونیاک از سال ۱۹۳۰ تولید انواع فریون ها شکل گرفت و به صورت گسترده ای در سیستم های خانگی و تجاری مورد استفاده قرار گرفت . در سال ۱۹۸۵ مساله حفظ لایه ازون و نقش اتم های کلر در تخریب لایه ازون مطرح گردید که منجر به قرارداد « وین » گردید. در سال ۱۹۸۷ با تصویب پروتکل مونترال با عنوان” ممنوعیت تولید مبردهای مخرب لایه ازون ” طی برنامه زمان بندی شده، تمام مبردهای CFC و HCFاز برنامه تولید و استفاده خارج شد .
این موضوع منجر به اختراع مبردهای جدید HFC شد. مبردهای HFC مشکل تخریب لایه ازون را نداشته ولی پتانسیل بالایی در گرمای گلخانه ای داشته که با تصویب پروتکل کیوتو در سال ۱۹۹۷ با عنوان “ممنوعیت استفاده از موادی با پتانسیل بالا در گرمایش کره زمین ” استفاده از مبردهای HFC نیز ممنوع گردید و منجر به کشف و استفاده از مبردهای ترکیبی و مصنوعی و نیز برگشت به استفاده از مبردهای طبیعی مثل آمونیاک گردید.
متاسفانه با گذشت چندین سال از تصویب پروتکل مونترال و کیوتو هنوز در کشورمان از مبردهای CFC و HCFC در پروژه های بزرگ صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و همواره در بین مهندسین طراح، اختلاف نظر بر سر انتخاب مبرد و دستگاه ها برای تجهیز کردن یک سردخانه ی صنعتی وجود دارد.
تاریخچه استفاده از آمونیاک در سردخانه ها
آمونیاک (NH3) به شکل نمک آمونیاک نخستین بار توسط شیمیدان مسلمان جابرابن حیان در قرن ۸ شناخته شد. در قرن ۱۵ میلادی فردی بنام Basilius Valentinus نشان داد که آمونیاک را می توان از واکنش قلیایی روی نمک های آمونیاک بدست آورد. قبل از جنگ جهانی اول آمونیاک از طریق تقطیر گاز های زغال سنگ بدست می آمد .
نیاز به کود های شیمیایی ازت دار جهت بخش کشاورزی و اسید نیتریک و ترکیبات نیتروژنه بعنوان پایه مواد منفجره و بوجود آمدن تکنولوژی حفاری و استخراج و انتقال گاز، دانشمندان را به استفاده از ترکیبات نفت و گاز و ریفرمینگ این ترکیبات، جهت بدست آوردن هیدروژن ترغیب کرد. با راه اندازی واحد های تولید آمونیاک در کشورهای مختلف و ایجاد اولین واحد تولید آمونیاک ایران در شیراز ( سال ۱۳۴۲ ) زمینه را برای توسعه بخش های مختلف صنعتی و کشاورزی فراهم کرد و اکنون به بازار بزرگی در تجارت جهانی تبدیل شده است .
مصرف عمده آمونیاک، در بخش تهیه کود های شیمیایی بوده که حدود ۶۰ درصد تولید جهانی آمونیاک (حدود ۱۶۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۱ ) را به خود اختصاص داده و ۴۰ درصد باقیمانده در بخش های صنعتی و تهیه مواد دیگر استفاده می شود.
ساخت اولین سردخانه
سیکل تبرید تراکمی در سال ۱۸۰۰ رایج گردید و ۳۴ سال به طول انجامید تا اولین دستگاه ساخته شد. استفاده آمونیاک به عنوان مبرد در سیکل تراکمی برای اولین بار در فرانسه و در سال ۱۸۵۰ صورت گرفت و در سال ۱۸۶۰ در آمریکا، که از آن در دستگاه یخساز مصنوعی استفاده شد اما اولین ثبت اختراع ساخت دستگاه در سال ۱۸۷۲ صورت گرفته است و از سال ۱۹۰۰ ماشین های تبرید تراکمی به صورت تجاری در صنایع یخسازی ، غذایی و شمیایی قرار گرفت. در سال ۱۹۲۰ در ساخت پاتیناژ ، و در سال ۱۹۳۰ در زمینه تهویه مطبوع وارد گردید. سیکل تبرید تراکمی یک مرحله ای و دو مرحله ای پ در شکل های زیر نشان داده شده است.
امروزه از سیکل تبرید تراکمی در صنایع غذایی از قبیل سردخانه های بالای صفر و زیر صفر ، کارخانه های یخسازی ، تونل های انجماد گوشت و مرغ ، صنایع لبنی و نوشابه سازی و صنایع شیمیایی، به طور گسترده و به عنوان رایج ترین متد استفاده می شود.
سردخانه چیست؟
مکانی برای سرد نگه داشتن کالا را سردخانه گویند. در واقع مجموعه ای از ساختمان و تاسیسات برای حفظ کیفیت یک کالا می باشد.
از مهمترین وظائف یک سردخانه، جلوگیری از فساد کالاهای داخل آن با حفظ کیفیت طولانی مدت می باشد.
کاربرد آن در نگهداری مواد غذایی، کشاورزی، انواع داروها، سیستم های نظامی، میوه و سبزیجات و … خلاصه نمی شود و بسیار گسترده می باشد. سردخانه ها به چهار دسته تقسیم میشوند:
- خانگی یا همان یخچال هایی که در همه خانه ها یافت می شوند.
- سوپرمارکت ها که انواع بستنی ها، محصولات گوشتی و مرغی در آن برای فروش قرار داده می شود.
- سردخانه های تجاری که فروشگاه ها و رستوران های بزرگ، هتل ها، دانشگاه ها و پادگان ها از آن استفادمی کنند.
- سردخانه های صنعتی که در کارخانجات عظیم صنعتی استفاده می شود.
مهمترین قسمت سردخانه را کمپرسور، کندانسور، اواپراتور یا تبخیر کننده و شیر انبساط های آن تشکیل می دهند. محفظه سردخانه نیز به دلیل محافظت از سرما و کاهش مصرف انرژی از اهمیت بسیاری برخوردار است.در سردخانه های صنعتی و تجاری معمولا از ساندویچ پنل ها برای محفظه استفاده می شود که به آن ساندویچ پنل سردخانه ای می گویند.
دسته بندی سردخانه ها
به غیر از دسته بندی یاد شده در بخش پیشین، از منظری دیگر به دو دسته آمونیاکی و فریونی نیز تقسیم می شوند. دسته بندی دیگری که برای آنها به کار برده می شود، سردخانه های بالای صفر و زیر صفر می باشد.
سردخانه آمونیاکی :
در نخستین یخچال های صنعتی ساخته شده از گاز آمونیاک (NH3) به عنوان سیال مبرد استفاده می شد. اما بعدها به خاطر معایبی که آمونیاک داشت، این سیال با سیال های دیگری مثل مبرد های فریونی جایگزین شد. امروزه اما شرکت های سازنده به خاطر مشکلات زیست محیطی ترکیبات فریون و اثر آن ها روی لایۀ اوزون، یک بار دیگر برای طراحی و ساخت سردخانه های صنعتی به سراغ مبرد آمونیاک رفته اند. البته در طراحی های امروزی سعی شده تا بسیاری از مشکلات گذشته رفع گردد. به طوری که این مدل از سردخانه ها در این سال ها جزء انتخاب های اولیۀ صاحبان تولیدی ها و انباردارهای بزرگ بوده است.
نخستین یخچال های آمونیاکی برپایۀ سیکل تبرید ساخته شدند. سیکلی که درست برعکس سیکل های ماشین کارنو عمل می کردند و بیشترین بازدهی را در اختیار سازندگان قرار می دادند. در این سیکل سیال مبرد نقش مهمی بازی می کند. در حقیقت این سیال مبرد است که گرما را از محیط سردتر به محیط گرمتر منتقل می کند. عملی که انجامش نیاز به دادن انرژی (یا همان کار) به سیکل تبرید داشت.
مرحلۀ اول: فشرده سازی سیال آمونیاک
در نخستین مرحله گاز آمونیاک به درون کمپرسور شارژ می شود. امروزه از کمپرسورهای اینورتر مثل اسکرو یا اسکرال استفاده می گردد که هم میزان سر و صدای کمتری دارد و هم عمل فشرده سازی را بهتر انجام می دهد. دیگر نکتۀ مهم دربارۀ این مرحله شکل طراحی آن است. معمولاً از مبرد آمونیاک در طراحی سردخانه هایی استفاده می شود که ظرفیت بالایی برای ذخیره سازی دارند و محیط سردخانه متراژ بزرگی را پوشش می دهد.
برای چنین سردخانه ای در نظر گرفتن یک سیکل و یک دستگاه کمپرسور به تنهایی نمی تواند جوابگو باشد. به همین خاطر معمولاً از دو سیکل به صور همزمان استفاده می شود و هر سیکل با دو تا چهار دستگاه کمپرسور تجهیز می شود. به این شکل اگر یکی از کمپرسورها (یا سیکل ها) از مدار خارج شد، همچنان عمل سرمایش محیط انجام می گیرد و فقط ضریب سرمایش سردخانه به اندازۀ درصد مشخصی کاهش می یابد.
مرحلۀ دوم: ورود به کندانسور
گاز آمونیاک پس از اینکه از کمپرسور خارج شد، دارای دما و فشار بالایی خواهد بود. به همین خاطر لازم است دمای آن پایین آورده شود. برای این کار معمولاً از یک کویل حرارتی یا مبدل حرارتی پوسته لوله استفاده می شود. به گونه ای که سیال مبرد از درون لوله عبور داده می شود و سپس به کمک جریان آب خنک می شود. این جریان آب نیز به وسیلۀ یک برج خنک کننده تأمین خواهد شد. البته در سردخانه های کوچک ممکن است از فن های هوا نیز برای خنک سازی مبرد استفاده شود. خنک کردن گاز آمونیاک باعث می شود که در فشار ثابت دمای آن پایین آمده، به حالت اشباع در آید.
مرحلۀ سوم: عبور از شیر انبساطی
سیال آمونیاکی که در حالت اشباع قرار دارد، در سومین مرحله از یک شیر انبساط عبور می کند. این عمل سبب افت فشار ناگهانی سیال می شود که در نتیجه دمای آن نیز به شکل چشمگیری پایین خواهد آمد. در این حالت به خاطر افزایش حجم، سیال به حالت دو فازی گاز – مایع می رود که در حالت اشباع قرار دارند.
مرحلۀ پایانی: اواپراتور
اواپراتور سردخانه های آمونیاکی اغلب به شکل یک مبدل حرارتی پوسته – لوله طراحی می شود. به این شکل که سیال آب در اطراف کویل حرارتی جریان پیدا می کند و در تماس با مبرد آمونیاک خنک می شود. سپس از این آب خنک شده برای سرمایش محیط سردخانه استفاده می کنیم. این آب می تواند در کویل های حرارتی نصب شده بر دیوار سردخانه یا سیستم سرمایش از کف عمل خنک سازی محیط داخلی سردخانه را انجام دهد. آمونیاک موجود در اواپراتور نیز پس از دریافت گرمای آب کویل، مجدداً به حالت گازی در می آید و آمادۀ ورود به کمپرسور می شود.
سردخانه های فریونی :
سردخانه های فریونی امروزه به شکلی گسترده مورد ساخت و بهره برداری قرار می گیرد. استفاده از سیال فریون برای طراحی سیکل های تبرید سردخانه ای زمانی صورت می گیرد که نیاز به سردخانه ها با ظرفیت پایین تر داشته باشیم. مبرد فریون در چنین مواقعی انتخابی مناسب محسوب می شود. نکتۀ مثبت دیگر سیال های فریونی غیرسمی بودن و غیرقابل اشتعال بودن آن هاست.
ساخت سردخانه های فریونی
در طراحی سردخانه های صنعتی اغلب از دو دسته سیال مبرد خاص استفاده می شود که یکی از آن ها آمونیاک است و دیگری مبردهای فریونی هستند. استفاده از این دو سیال به شرایط محیطی و انتظاراتی که از سردخانه داریم بستگی دارد. به طور کلی می توان گفت که در مواقعی از سردخانه های فریونی استفاده می شود که نیاز به سردخانه ای با ظرفیت نگه داری متوسط رو به پایین داشته باشیم.
طراحی این سردخانه ها درست مانند سردخانه های آمونیاکی صورت می گیرد و تنها تفاوتی که در اینجا وجود دارد، استفاده از یک سیال مبرد دیگر است.
آشنایی با گاز فریون
امروزه در بسیاری از دستگاه های سرمایشی منزل، خودرو و دستگاه های صنعتی از گاز فریون یا ترکیب های متفاوتی از این گاز برای خنک سازی استفاده می شود. البته در حال حاضر محدودیت هایی نیز برای استفاده از گاز فریون در نظر گرفته شده که به شرکت های سازنده اجازه نمی دهد به طور مستقیم از گاز فریون استفاده کنند. فریون در حقیقت نام تجاری در نظر گرفته شده برای یک سری ترکیبات شیمیایی است که به اسم کلروفلوئروکربن ها (CFC) شناخته می شوند.
این ترکیبات شیمیایی بی رنگ بوده، بوی خاصی ندارند و در گذشته (اواخر قرن بیستم به این سمت) به صورت عمده برای طراحی و ساخت دستگاه های سرمایشی از آنها استفاده می شد. فریون 12 و فریون 22 از جمله پرکاربردترین کلروفلوئورورکربن های آزمایشگاهی بودند.
اما به این خاطر که گاز فریون موجب تخریب لایۀ اوزون می شد، طی یک توافقنامه در سال 1987 استفاده از این گاز محدود و بعدها ممنوع شد. ممنوعیتی که سبب شد تا تولید کننده های صنعتی به سراغ دیگر ترکیبات شیمیایی برای طراحی یخچال ها و سردخانه ها بروند. امروزه از گروه دیگری از ترکیبات فریونی استفاده می شود که مشکل تخریب لایۀ اوزون را ندارند و اثرات نامناسبشان روی طبیعت بسیار کمتر است. برای مثال فریون 134 (R134) یا فریون 404 (R404) از این دست هستند. البته همچنان این ترکیبات می توانند روی گرمایش زمین تأثیر منفی گذارند. اما با این حال در برخی از کشورها مورد استفاده قرار می گیرند
آشنایی با ساخت سردخانه های صنعتی
آشنایی نسبی با چگونگی طراحی و ساخت سردخانه های صنعتی کمک می کند تا بهتر متوجه چگونگی کارایی سردخانه های فریونی شویم. در ساخت و طراحی سردخانه ها به طور کلی از سیکل تبرید سیال استفاده می شود. سیکلی که بر مبنای سیکل ماشین کارنو و به شکل برعکس عمل می کند. سیکلی که در علم ترمودینامیک آن را سیکل یخچال یا همان سیکل تبرید می نامند. در این سیکل لازم است انرژی مشخصی را به چرخۀ مورد نظر وارد کنیم، تا طبق اصول ترمودینامیکی گرما از محیطی با دمای بیشتر به محیطی با دمای کمتر انتقال داده شود. این کار در سردخانه ها در چهار مرحلۀ کلی صورت می گیرد.در ادامه با فرض اینکه داریم دربارۀ این سردخانه ها استفاده می کنیم، چگونگی این سیکل را تشریح کرده ایم :
مرحلۀ اول: فشرده سازی سیال فریون
در نخستین مرحله سیال فریون به کمک دستگاه های کمپرسور فشرده شده، دما و فشار آن بالا می رود. نوع کمپرسور سردخانه ها با توجه به ظرفیت سرمایشی و نیاز سردخانه مشخص می شود. گاهی نیز از دو تا چند کمپرسور به صورت همزمان در سیکل تبرید سردخانه کمک گرفته می شود که این رویکرد به این خاطر است که در صورت خرابی یکی از کمپرسورها و خارج شدنش از مدار، سردخانه همچنان بتواند عمل خنک سازی محصولات را انجام دهد و خسارت بیشتری به کاربر وارد نگردد.
مرحلۀ دوم: ورود به کندانسور
دومین مرحله، ورود سیال فریون به بخش کندانسور سردخانه است. در این مرحله سیال فریون طی یک فرایند فشار ثابت، دمای خود را از دست داده، خنک می شود. عمل خنک سازی سیال مبرد می تواند به کمک فن های هوا و یا یک کویل حرارتی پوسته – لوله انجام گیرد. اتفاقی که در بخش کندانسور می افتد این است که سیال به حالت مایع اشباع می رود و در نقطۀ خروجی ما مبرد فریون را در فاز مایع اشباع در اختیار خواهیم داشت که آمادۀ ورود به مرحلۀ سوم سیکل می شود.
مرحلۀ سوم: عبور از شیر انبساطی
سیالی که از کندانسور خارج می شود، همچنان تقریباً فشار اولیۀ خود را داراست. در این مرحله از یک شیر انبساط استفاده می شود که با افزایش یکبارۀ حجم سیال مبرد، باعث افت فشار ناگهانی آن می گردد. عملی که نتیجه اش تبدیل شدن سیال مبرد به گاز فریون است. سیال دو فازی در حالت اشتباع سپس وارد اواپراتور می گردد.
مرحلۀ چهار: ورود به اواپراتور
جذب گرمای سردخانه درست در این مرحله اتفاق می افتد. سیال مبرد که دمای پایینی دارد، به خاطر اختلاف دمایی که با محیط دارد، آمادۀ دریافت گرمای محیط است. امری که موجب می شود دمای سردخانه پایین بیاید و در عوض دمای گاز فریون بالاتر رفته، به صورت تمام به گاز اشباع یا بخار داغ تبدیل می گردد. عمل انتقال حرارت بین محیط داخلی سردخانه و سیال مبرد می تواند به کمک یک کویل حرارتی پوسته – لوله انجام گیرد. البته اگر سردخانه از نوع کوچک باشد، می توان به صورت مستقیم از خود سیال مبرد هم برای خنک سازی محیط استفاده کرد. گاز فریون پس از اینکه از اواپراتور برگشت خورد، مجدداً آمادۀ ورود به کمپرسور خواهد بود.
مزایای استفاده از سردخانه های فریونی
سؤالی که پیش می آید این است که چرا باید به سراغ سردخانه های فریونی رفت و از این سردخانه ها برای سرمایش و نگهداری مواد فسادپذیر خود استفاده کرد؟ برای پاسخ به این سؤال لازم است به بررسی مزایای این سردخانه ها برویم. فهرست زیر مهم ترین مزایای استفاده از سردخانه هاست:
- طراحی سردخانه های کوچک و با ظرفیت پایین :استفاده از سیال فریون برای طراحی سردخانه های با ظرفیت پایین تر انتخاب مناسبی است. به شکلی که هزینه های جاری سردخانه ها و ساخت آن را تا حد زیادی پایین می آورد.
- غیر سمی بودن مبرد فریونی :ترکیبات فریونی سمی نیستند و در صورت انتشار در محیط مشکلی برای اشخاص یا محصولات موجود در سردخانه ایجاد نمی کند.
- غیرقابل اشتعال بودن سیال مبرد :گاهی حفظ ایمنی سردخانه و ضد حریق بودنش اهمیت بالایی برای کاربر دارد. با توجه به اینکه ترکیبات فریونی قابل اشتعال نیستند، استفاده از آن ها برای طراحی سردخانه های ضد حریق گزینۀ مناسبی است.
- قوانین و مقررات ایمنی ساده :به این خاطر که گاز فریون نه سمی است و نه قابلیت اشتعال دارد، نیازی نیست که برای محیط سردخانه قوانین سختی را وضع کرد. استفاده از چنین سردخانه هایی برای تولیدی ها و شغل های ساده گزینۀ مناسبی است.
- هزینه های پایین نگهداری و تعمیر سردخانه :گاز فریون نسبت به دیگر سیال های مبرد ارزان قیمت‌تر است و به علاوه مشکلات کمتری را برای سیستم های سرمایشی ایجاد می کند. به همین خاطر هزینه های تعمیرات و نگهداری مربوط به سردخانه را تا حد بالایی کاهش می دهد.
معایب استفاده از سردخانه های فریونی
طبیعی است که همواره در کنار مزایای یک دستگاه صنعتی، معایبی نیز وجود داشته باشد. اگر قرار باشد به معایب ترکیبات فریونی اشاره کنیم، به فهرست زیر خواهیم رسید:
- ناسازگاری با محیط زیست :با اینکه اصلاحات صورت گرفته روی ترکیبات فریونی تا حد زیادی مشکلات محیط زیستی آن ها را برطرف کرده، اما همچنان نمی توانیم از اثرات گلخانه ای این ترکیبات شیمیایی چشم پوشی کنیم.
- بدون بو و رنگ بودن گازهای فریونی :به این خاطر که ترکیبات فریونی رنگ و بوی خاصی ندارند، در صورت نشت کردن خطوط لوله، خیلی دیر می توان متوجه عملکرد ناصحیح سردخانه شد. مشکلی که گاهی ضررهای زیادی به محصولات وارد می کند.
- محدودیت های بهداشتی و استانداردهای وضع شده :طراحی سردخانه های فریونی گاهی با سختگیری های بهداشتی و استانداردهای محیط زیتس روبرو می شود. البته این مشکل با به روز شدن ترکیبات فریونی تا حد زیادی رفع شده است.
- قیمت بالای ترکیبات فریونی :ترکیبات شیمیایی فریونی در محیط های آزمایشگاهی تولید می شوند و قیمت بالایی نسبت به دیگر سیال های مبرد دارند. به همین خاطر اگر سیکل سردخانه دچار نشتی شود، لازم است مجدداً شارژ شود که هزینه ای یکباره ایجاد می کند.
سردخانه فریونی به دو دسته سردخانه ثابت و متحرک تبدیل میشود :
سردخانه ثابت و سردخانه متحرک مجموعه ساختمان و تأسیساتی است که در آن، شرایط لازم برای نگهداری محصولات کشاورزی، مواد غذایی و دیگر مواد یا کالاهای فاسدشدنی از نظر دما، رطوبت نسبی و … به طور مصنوعی تأمین میشود.
ساخت سردخانه صنعتی زیر صفر و بالای صفر می‌تواند دارای سالن‌های یک مداره یعنی یکی از دو حالت بالای صفر یا زیر صفر و دو مداره یعنی هر دو حالت بالای صفر و زیر صفر باشد. سردخانه های تولیدی این شرکت با توجه به نیاز با مبردهای آمونیاک و فریون و کاربری زیر صفر و بالای صفر و یا دومنظوره بصورت سردخانه ثابت و متحرک طراحی و ساخته می شوند .
ساخت سردخانه بالای صفر
سردخانه بالاصفری را سردخانه های کوتاه مدت یا بلند مدت نیز مینامند.
دمای نگهداری سردخانه بالای صفر از ۱+ الی ۴+ درجه سانتیگراد میباشد.
در سردخانه بالای صفر درجه برای نگهداری کوتاه مدت محصول تا دمایی بالاتر از نقطه اتجمادش سرد و نگهداری میشود.سردخانه های کوتاه مدت معمولا با وارد نمودن تدریجی محصول و تعویض سریع آن همراه است و بر اساس نوع محصول زمان نگهداری، از یکی دو روز تا یک هفته یا بیشتر تغییر میکند ولی به ندرت از ۱۵ روز تجاوز میکند.ساخت سردخانه نگهداری بلند مدت در انباره های تجاری (سردخانه های عمومی) انجام میشود. در این مورد نیز زمان نگهداری محصول به نوع و شرایط ورودی محصول بستگی دارد.
محصولات قابل نگهداری در سردخانه بالای صفر شامل:سبزیجات – میوه – صیفی جات – مواد لبنی – گل و گیاه – دارو و … میباشد.
سردخانه زیر صفر
سردخانه زیر صفر را سردخانه انجماد مینامند.در سردخانه زیر صفر، محصول منجمد و در دمای ما بین ۱۲- تا ۲۳- درجه سانتیگراد نگهداری میشود (سردخانه زیر صفر با دمای ۱۸ بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد)
محصولات قابل نگهداری در سردخانه زیر صفر شامل:
گوشت منجمد – مرغ منجمد – ماهی منجمد – سبزیجات منجمد – صیفی جات منجمد و … میباشد.
سردخانه دو مداره
سردخانه دو مداره ، سردخانه ایست که قابلیت عملکرد هر دو حالت سردخانه زیر صفر و سردخانه بالای صفر را داراست.
در سردخانه دومداره باید توجه داشت بایستی پس از تخلیه سردخانه (بالای صفر یا زیر صفر) در یکی از این حالات و تغییر به حالت دیگر (بالای صفر یا زیر صفر) اتاق سردخانه را با مواد نانو ضدعفونی و شستشو کرد که پس از بارگیری مجدد باعث بو گرفتن محصول جدید نشود.
نگهداری محصولات مختلف در شرایط بهینه، نیاز به سردخانه های مجزایی دارد که از نظر اقتصادی امکان پذیر نیست.
ساخت پیش سردکن
پیش سردکن فضایی است که محصول در دمایی بالاتر (معمولا دمای محیط یا کشتارگاه) وارد آن میشود و بایستی با سرعت هرچه بیشتر تا دمای نگهداری سرد شود.
محصول پس از رسیدن به آن دما از آنجا خارج و برای نگهداری در سردخانه در سالن نگهداری قرار میگیرد.
جابجا کردن محصول در طول زمان سردکن، تأثیر شدیدی در کیفیت نهایی و عمر محصول دارد.
فرق سردخانه زیر صفر و بالا صفر
یکی از مهم ترین فرق های این دو نوع سردخانه این بوده که در واقع در کمپرسورهای سردخانه های زیر صفری از قدرت و ظرفیت پایین تری نسبت به بالا صفری برخوردار اگر قدرت سیم پیچ هر دو کمپرسور(زیرصفری و بالا صفری) را یکسان درنظر بدانیم کمپرسور زیر صفری دارای فشار دیسچارج پایین تری است درنتیجه کمپرسور ساخته شده برای زیر صفر دارای قطر سیلندر بزرگتری و در نتیجه جابجایی گاز بیشتری نسبت به کمپرسور ساخته شده برای بالا صفری خواهد بود.
اگر بخواهیم قطر سیلندر و کورس پیستون دو کمپرسور را یکسان بدانیم همانطور که گفتیم چون فشار دیسچارج زیر صفری پایین تر میباشد، کمپرسور به سیم پیچ ضعیف تری نسبت به شرایط استفاده با کمپرسور بالا صفری نیاز خواهد داشت.
در شرایط زیرصفر بدلیل بارگیری کمتر سیلندر هنگام مکش ، هنگام تراکم کمپرسور فشار کمتری را تحمل خواهد نمود بدین منظور سیم پیچ کمپرسور زیرصفری ضعیفتر است. همچنین در قطر سوپاپ این دو کمپرسور هم تفاوتی وجود دارد بدین صورت که کمپرسور زیرصفری دارای سوپاپ ساکشن گشادتر و سوپاپ دیسچارج تنگ تری خواهد بود
اگر کمپرسور ساخته شده برای شرایط زیرصفر در شرایط بالای صفر استفاده بشود چون سیم پیچ این کمپرسور نسبت به کمپرسور بالای صفری ضعیفتر میباشد ، پس از مدتی کار کمپرسور میسوزد و کار نخواهد کرد.
اگر کمپرسور ساخته شده برای شرایط بالای صفر در شرایط زیرصفر استفاده شود،چون سیم پیچ این کمپرسور نسبت به کمپرسور بالای صفری قویتر می باشد، سیم پیچ و کمپرسور بیش از حد گرم شده و اگر تمهیداتی اصافه جهت خنک کردن کمپرسور اندیشیده نشود، کمپرسور خواهد سوخت.
همچنین در مورد اپراتور هم باید بدانید که در ظاهر اواپراتور سرد خانه زیر صفری و بالای صفری اختلافی وجود ندارد تنها اختلاف در فاصله بین فین های کویل اواپراتور میباشد. بطور مثال فاصله بین فین های بالا صفری ۵/ سانتی متر . زیر صفری ۸/ . و تونل انجماد ۱ سانتی متر می باشد. دلیل افزایش این فواصل در رابطه کاهش دما ی سرد خانه عدم تشکیل سریع برفک بر روی سطح اواپراتور خواهد بود .
همچنین معمولا در سردخانه ای زیر صفری از سایز سوزن اکسپنشن ولو پایین تری نسبت به بالا صفری انتخاب خواهد شد اما در بدنه بسته به ظرفیت سردخانه انتخاب می شود.
سردخانه های فریونی دسته ای از سردخانه های صنعتی هستند که امروزه به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. بسیاری از کسانی که در صنایع غذایی، دارویی و … فعالیت دارند و یا اقدام به ذخیره سازی محصولات کشاورزی می کنند، از سردخانه های فریونی بهره می برند. دلیل نام گذاری این سردخانه ها، استفاده از ترکیبات فریونی به عنوان سیال مبرد در دستگاه است. ترکیبات فریونی از جمله گازهای آزمایشگاهی‌ای هستند که ظرفیت گرمایی بالایی دارند و می توان از آن ها برای طراحی سیکل های تبریدی کمک گرفت.
از جمله مزایای این سردخانه ها می توان به هزینه های پایین طراحی و راه اندازی آن در ظرفیت های پایین اشاره کرد. به علاوه که گاز فریون سمی و اشتعال پذیر هم نیست و این مورد در مسائل ایمنی سردخانه اهمیت بالایی دارد.گروه تولیدی بازرگانی گرام که از نام های آشنای این صنعت هستند، با سابقه طولانی در طراحی، ساخت و فروش تجهیزات سردخانه ها، مشاور شما در احداث، توسعه و گسترش پروژه های انواع سردخانه صنعتی و تجاری می باشد.
جهت هرگونه مشورت یا استعلام قیمت با ما تماس بگیرید.
